Luister & kijktip van de Muziekverteller
Documentaire Bach & Beton over Ivo Janssen staat online*. Janssen inmiddels bijna voormalig-top pianist en klusser. Die uiteindelijk om allerlei redenen zijn piano in de wilgen heeft gehangen en zijn boot slash concertzaal in de verkoop heeft/had (?). Maar daar gaat het in deze docu nog niet over. De boot is nog in aanbouw. Net als zijn ziekte. In zijn vingers. Iets wat ik vaag wist (we hadden dezelfde impresario), maar wat nooit zo tot mij was doorgedrongen.
RESPECT Inmiddels- na het zien van zijn verhaal- weet ik meer. Vorig jaar is zijn afscheid als pianist ook nog aan bod geweest in kranten. Waarbij de focus door journalisten vaak werd gelegd op de verslechterende (financiële) omstandigheden in muziekland als reden te stoppen. Toch is het niet meer kunnen uitvoeren van muziek op het niveau dat gewend was de hoofdreden daarvoor. Niveau dat in jaren zorgvuldig opgebouwd is. Dat gevoel voor toetsen. Het oor voor detail. Het vermogen om onder spanning te kunnen spelen waarbij je van je vinger op aan moet kunnen. Als dat er niet meer is. Of soms wel en soms niet. Ja. Voorstelbaar dat je dan stopt. En misschien telt stiekem het niet altijd even leuk vinden van het 'spel' dat van een podiummens wordt verwacht buiten het podium ook wel mee...?
INZICHT Want dat komt ook naar voren in deze docu. Omgaan met publiek lijkt een dealbreaker. Er is leuk, geïnteresseerd publiek. Zeker. Maar niet altijd. Er zijn altijd door hun baas-vrouw-neef-buur-ouders-mee-gesleurde luisteraars. Of sponsors die gewoon voor de wijn en de social talks komen. Eerlijke woorden van Janssen die veel vaker gedacht worden in deze wereld. Zelden geuit. Logisch, want het kan klanten kosten.
Mijn respect voor deze speler is dus alleen maar toegenomen. Je eigen concertzaal creëren. Letterlijk. Te gek dat Janssen dat heeft gedaan. Zelf programmeren. Wat, wanneer en hoe jij het wilt. Welke maker wil dat niet? En dan kunnen beslissen om met die andere liefde door te gaan. Klussen. 'Machen' zijn zoals hij dat later noemt. Terug kunnen kijken op een fantastische carrière als pianist. Waarbij trouwens opgemerkt moet worden dat zijn afscheidsconcerten (uitverkocht) nog moeten plaatsvinden in verband met Corona.
INZICHT
Deze docu maakt van alles duidelijk: drang om gewoon heerlijk te spelen is er bij Janssen. Voor jezelf 'uitspelen'. In muziek duiken. Misschien wel liever zonder publiek. Zonder die tegenwoordig verplichte kletspraatjes voor- tussendoor- en na het concert. Dat lijkt Janssen vooral te willen ten tijde van het schieten van deze film. Er zijn vast makers die zich daarin herkennen. Waartoe ik overigens niet behoor. Het contact met publiek, via muziek en gesprek, is voor mij juist één van die dealmakers. Één van de redenen dat ik Muziekverteller ben geworden en geen concerten geef. Voorlopig;).
Hoe dan ook. Ivo zit nu volgens mij lekker ergens op het platteland. Te klussen voor zichzelf en voor anderen? Dat kan (nog?) wel met zijn ziekte. Er is vast een heerlijke speelzolder, waar hij gewoon lekker kan Bach-en zonder kletspraatjes;)
A suivre!
LINKS
Bach & Beton
Interview Ivo Janssen aug '19
Interview regisseuse
Website Ivo Janssen
* Mocht Bach & Beton op een gegeven moment niet meer online staan, dan is er een stick met de docu te koop bij Ivo Janssen.