Hoe mijn kijkblog en een essay in de Trouw inhoudelijk mooi samenvallen.
Een feest der herkenning. Het essay in Trouw van Marijke De Vries over haar geboortegrond. En het warme gevoel dat direct naar bovenkomt zodra ze het dialect hoort. Ze schrijft eigenlijk mede over de impact van muziek. De impact van muziek gezongen in de taal waar zij mee opgroeide. Met liedteksten die gaan over sfeer, landschap en gebruiken die tekenend zijn voor de streek. Dat raakt haar waar ze ook is.
In mijn geval is dat ietsje anders. Ik word vooral geraakt door de melodie en het ritme van de taal. Ik ben nu eenmaal vooral een muziekluisteraar en minder een tekstluisteraar. Voordat ik alles op ga schrijven, kun jij lezer, net zo goed luisteren en kijken naar het blog dat hierover gaat. Wel zo praktisch. Mijn verhaal over de invloed van geluid uit je geboortestreek start vanaf 1'53.
IMPACT VAN MUZIEK Afgezien van de woorden van De Vries over dé volksaard van de mensen uit deze provincie (in zoverre die bestaat met steeds meer pensionado's van buiten) die ik zeker herken, maar waar ik minder begiftigd mee ben, herken ik vooral haar afsluitende woorden 'Ik voel me vooral Drents buiten Drenthe, dus luister ik Lohues in Brussel (lees voor mij Den Haag) en voel me thuis.' Mooi dat iemand anders het ook heeft over de kracht van muziek.
A suivre!