top of page

Verdoofd, geraakt, gegroeid door muziek van Anna Thorvaldsdottir

Hoe het bijwonen van een concert tips voor meer 'nieuwe muziek publiek' oplevert.


Lang gelee, in het pré Coronatijdperk reed ik, begin maart, verdwaasd door hartje centrum Den Haag. Ik kwam uit een concert met muziek van Anna Thorvaldsdottir waar ik ´werd geluisterd´. Een fantastische uitdrukking die ik, twee dagen na het concert hoorde van vriendin A. (violiste en zangeres). Als je even van de wereld bent door muziek. Dat je als speler niet meer weet hoe je van het podium in de kleedkamer terecht bent gekomen. Dan ´word je gespeeld´.

 

ANNA THORVALDSDOTTIR Zoiets had ik dus tijdens dat concert. Maar dan als luisteraar. Ik werd geluisterd. Het New European Ensemble voerde werk van Thorvaldsdottir uit tijdens festival Dag in de Branding. Ik had er van allerlei moois over gelezen. Nú schrijf ik uit eigen ervaring. Het raakte me diep. Vergelijkbaar met het effect op deze Muziekverteller van veel werk van Kate Moore.

 

POGING TOT BESCHRIJVEN Oer, groots. Zonder te schreeuwen overigens. Integendeel. Zeer subtiel, verfijnd. Tot op de trilling bedacht. Subtiel aan je oren ergens liefdevol bij gesleurd worden. Zoiets. Hier was gezocht naar een nieuwe wereld vol bijzondere klankkleuren die vooral oldskool door muzikanten op allerlei manieren uit instrumenten getoverd werden. Glijen, aaien, rammelen en ritselen. Met vingers en voorwerpen snaren laten klinken. Snaren, van harp bijvoorbeeld, die steeds een precies begin- en eindpunt hebben. Steeds dezelfde glijers laten klinken. Geen soft gedoe hoor. Muziek met ballen.

 

VOORBODE `Hier spreekt de taal van de wereld´, zei ik tegen collega Thea Derks. Ik kon het niet anders verwoorden. Ik luisterde naar de wereld. Met haar grootse krachten. Sinister én liefdevol. Onheilspellend wonderschoon. Reusachtig en op micro niveau. Geen woorden voor. Wel gevoel. Veel gevoel. Een grote bonk kracht met allerlei contrasten in zich. Vat je het een beetje lezer?



HUH? Goed. Opgezweept, verrijkt en geraakt stapte ik na afloop de zaal uit. Om dan te merken dat eigenlijk bijna al het publiek al weg was. Binnen 15 minuten een bijna leeg gebouw. Ik haalde 5 minuten later de dirigent en componist Carlo Boccadoro op straat al in. Bedankte hem nog voor zijn bijdrage aan het concert. Hoe zat dat, bedacht ik me, want het was niet de eerste keer dat het erg stil werd na een fantastisch concert op dit festival.

 

NEDERLANDS BLAZERS ENSEMBLE Een dag eerder was het heel ander koek in het Zuiderstrandtheater. Bij dit eerste concert van het festival was ik zelf betrokken als Muziekverteller. Introduceerde op mijn 'serieus luchtige' manier concertprogramma The unknown Chaplin van het Nederlands Blazers Ensemble. Als altijd een te gek concert én bruisende afterparty. Dit gezelschap maakt én houdt sfeer. Met ogenschijnlijk gemak muziek maken. In een lastige setting in dit geval voor de spelers, want drie keer raden waar de aandacht van publiek heengaat als het programma draait om films van Chaplin met daarbij nieuwe composities. Beeld wint altijd.


Maar dan toch weer als speler alle energie hebben om die afterparty in te gaan door nog even van je te laten horen en zien. Waardoor een groot deel van het publiek blijft plakken. Praat, dans, joelt en CD's koopt. Het NBE maakt en houdt altijd sfeer. Houdt alles in eigen hand. Voor, tijdens en na het concert!



MOOIE ONTWIKKELINGEN Daar kunnen veel muzikanten en organisaties een puntje aan zuigen. Alhoewel ik de laatste tijd lekker veel frissigs voorbij zie en hoor komen. De serie In Bloom in Korzo Den Haag, Nieuwe Noten in A’dam, musiciennes en maaksters Nerea Vera en Diamanda Dramm om een paar voorbeelden te noemen. Allemaal makers en organisaties die hedendaagse muziek brengen. Serieus luchtig. Met sfeer en inhoud voor, tijdens en na de concerten. Ze zijn uit op contact.

 

TIPS Er gebeurt dan van alles en herken aanpak die ik ken uit eigen praktijk. Tips nodig? Organiseer een spreekstalmeester. Toffe vrijwilligers die pro-actief zijn richting afwachtend publiek. Zet bestuursleden zichtbaar in. Iemand die je vrolijk verwelkomt als je je kaartje haalt en vragen stelt aan nieuwe luisteraars. Zet de Muziekverteller in;). Deel af en toe bubbels uit bij een speciale première. Heet muzikanten welkom op het podium, stel eens een vraag, bedank de componist uit Verweggistan ten overstaan van het publiek en geef haar (m/v) Haagse Hopjes, een krentenkakker of een fles wijn met customised etiket. Geef de muzikanten een boeket. Een bloemetje. Één bloem. Bedank het publiek. Doe iets met volle overtuiging. Creëer sfeer. Laat het voor, tussen en na concerten ook bruisen. Straal. Haal dat old boys networkachtige weg. Áls dat gewenst is tenminste. Ik stem voor.

 

MEER OREN

Organisaties en makers: maak, zodra het weer kan, het live aspect voelbaarder. Zeker weten dat dát node gemist wordt in dit Corona-tijdperk. Haal het speciale van samen naar muziek luisteren meer naar boven. Zodat er niet anders dan levendig over nagepraat kan worden. Dat verdienen makers. Dat verdienen organisaties. Dat verdient het publiek. Maar dat verdient bovenal de muziek. Nieuwe luisteraars zijn er heus, zegt deze Muziekverteller uit ervaring, moet je ze wel verleiden.


Viva la musica uit welke eeuw dan ook!

A suivre!




Comments


bottom of page